Dit jaar vonden de Europese en Franse jeugdkampioenschappen strandzeilen plaats op het strand van Bretteville-sur-Ay in Normandië. Een schitterende locatie: open voor de wind, rustig en met een breed, vlak strand – perfect om snelle manches te varen.
Ongeveer 120 jonge piloten uit heel Europa namen deel, waaronder 8 jeugdleden van zeilwagenclub De Krab uit De Panne. Naast de vele Franse deelnemers waren er ook teams uit Duitsland en Engeland. Er stonden drie wedstrijddagen op de planning, al kon er door de storm op maandag 20 oktober niet gezeild worden.
Hieronder lees je het verslag van het kampioenschap door de ogen van Pjotr Peirs, waarin hij deelnam in de Promo-klasse.
Enkele maanden voor het kampioenschap waren we al druk bezig met voorbereiden. Vooral onze Promo-zeilwagens kregen heel wat aandacht, want we wilden natuurlijk in topvorm aan de start staan.
Dag 1
We vertrokken om 6u30 in De Panne richting Normandië. Na een rit van 5,5 uur kwamen we aan en begonnen we meteen met het uitladen en klaarzetten van onze karren voor de technische controle. De Franse keuring was behoorlijk streng, dus we moesten nog wat bijwerken vooraleer we goedgekeurd werden. Daarna mochten we kort het strand verkennen, maar door de hoge vloed en weinig wind was het niet echt trainen. ’s Avonds volgde de officiële openingsceremonie en trokken we naar ons huisje dichtbij de club.
Dag 2
Vroeg uit bed voor de briefing en meteen stevige wind en een technisch parcours. In de Promo-klasse reden we met twee Belgen: Jirko en ik. Ondanks dat onze karren iets minder waren dan die van de Fransen, konden we ons mooi verdedigen. In NSJ reden nog zes andere Belgen mee, die telkens sterk standhielden tussen vooral Franse piloten.
Dag 3
Te veel wind: geen wedstrijden. Jammer, maar we maakten er het beste van en bezochten met de Duitse en Engelse deelnemers La Cité de la Mer in Cherbourg. De kernonderzeeër Le Redoutable zien was indrukwekkend – zeker geen verloren dag.
Dag 4
Gelukkig konden we de laatste zeildag wel rijden. Er stond 10 à 12 m/s wind, wat voor mij als lichte piloot betekende dat ik extra gewicht moest toevoegen. De wind kwam recht uit zee, waardoor we snel konden gaan – in één manche haalden we gemiddeld 80 km/h! Door regen en aquaplaning was het zicht soms bijna nul, puur op vertrouwen en het wiel voor je varen. We reden vier manches van 20 minuten. Daarna weer alles opladen en ’s avonds naar de (toch wel erg lange) prijsuitreiking en het galadiner.
Dag 5
Op de terugweg kregen we nog een klapband aan een aanhangwagen, maar dankzij de snelle Franse wegenwacht waren we snel weer onderweg. In de namiddag waren we terug in De Panne en kon iedereen moe maar tevreden naar huis.
Het was een intense, leerrijke en vooral heel toffe vijfdaagse.
Ik kijk nu al uit naar het volgende avontuur!
